Het begin van de eerste stageweek

Geschreven door Lindi

Gisteren was het dan toch wel de 'grote' dag. Beginnen op onze stageplaats bij een kinderopvang met de naam Little Munchkins. Werken met baby's en peuters is wel even heel wat anders dan werken met kleuters, zeker omdat ik 10 maanden met veel plezier stage heb gelopen op IKC de Hoge Hoeve. Maar het is nooit verkeerd om nieuwe dingen te leren, nadat Fleur en ik elkaar hebben opgesplitst, ben ik begonnen bij de baby's en hier zal ik de komende week ook verder gaan werken. Daarna switchen we, zo zullen we de weken afwisselen en werk ik volgende week een keer bij de peuters.

Bij binnenkomst was ik zeer verbaasd, alle baby's lagen op de grond en terwijl zij huilden werd er niet echt aandacht aan ze besteed. Gelukkig verbeterde dit snel, de een kreeg eten en de andere kreeg de fles om te drinken. Bij deze handelingen viel al snel op dat alles volgens een boekje gaat die vanuit thuis is meegegeven, iedere baby heeft een ander ritme / drinken en eten en wanneer een kind het eten heeft gekregen of is gaan slapen wordt dan ook altijd opgeschreven in het boekje.

Na een paar minuten heb ik maar snel het indicatief genomen om te helpen bij het eten geven, dit had ik eigenlijk nog nooit gedaan maar het ging me best goed af. We stonden met z'n drieën op een groep en toch merkte je dat de aandacht niet naar elke baby ging, iets wat in Nederland wel beter gaat.

Vandaag, op 9 januari was voor mij de tweede dag. Gelukkig kon ik vandaag beter mijn plek vinden. Zo wist ik beter gesprekken te voeren met mijn leidster en was het ook iets rustiger, een 'relax day' zoals ze hier zeggen. Het leuke was dat Nederland echt bekend staat om uiteraard Amsterdam. Gelukkig kende ze Den Haag en Rotterdam ook en kon ik haar vertellen hoelang het rijden was vanuit Arnhem/Duiven. Ze vonden het een lange reis tijd en ook de reistijd naar school in Elst vonden ze lang.

Dat de cultuur en opvoeding hier anders is, dat is mij de afgelopen dagen erg opgevallen. De liefde die kinderen in Nederland krijgen is hier niet altijd vanzelfsprekend. Ook is de taal soms niet te volgen, zo spreken ze Maltees en Engels door elkaar. 

Ondanks dat het nog best wel even wennen is op stage, gaat hier alles verder zeer goed en het mooie is dat mijn Engels steeds beter wordt. 

Tot het volgende verslag.. Liefs Lindi;

De stageverhalen van Iris en Fleur volgen een deze dagen!