stage adres Loïs

Geschreven door: Loïs

Hallo allemaal,

Ik ben nu een week hier in Malta en loop stage bij een kinderopvang voor kinderen vanaf 2 maanden tot 3 jaar want daarna gaan ze naar school toe. Het is een kleine kinderopvang met in totaal 25 kinderen. De kinderen komen iedere dag. Dit is zodat ze aan het ritme gewend raken van school. Een ander verschil met de opvang in Nederland is dat ze heel erg veel recyclen. Ze gebruiken bijvoorbeeld oude papieren met tekst er op die ze niet meer nodig hebben om mee te knutselen. Ook gebruiken ze oude yoghurt bakjes om bijvoorbeeld verf of lijm in te doen. Verder noemen de kinderen de leidsters Miss {Loïs} en moet je speciaal schone schoenen aan of zakjes om je schoenen als je binnen bent. 

Toen ik voor het eerst op stage kwam vertelde mijn stagebegeleider wat mijn taken waren en wat er van mij verwacht werd. Ze kwam heel aardig over en zei dat we rustig zouden beginnen. De dag erna was mijn eerste echte stage dag. Ik was te laat omdat de bus niet kwam. Ik baalde best wel omdat het niet zo een goede indruk is om meteen op je eerste dag te laat te komen dus belde ik ze om te zeggen dat ik iets later was. Mijn stagebegeleider was heel aardig en zei dat het helemaal niks uit maakte en dat ik rustig aan kon doen en me geen zorgen hoefde te maken. Eenmaal op stage was iedereen echt heel aardig en vroegen steeds of ik het wel leuk vond en of ze iets anders moesten doen ofzo. Ze zijn erg nieuwsgierig naar de dingen die we in Nederland anders doen en vragen mij soms om tips. Ook krijg ik complimenten over dat ik leuk met de kinderen speel en ze zeiden dat ze zagen dat ik al meer ervaring had met kinderen. Ik mocht op de eerste dag al luiers verschonen en word erg vrijgelaten. Ze vertrouwen me met de kinderen en ik krijg de zelfde soort taken als de rest van het personeel. Ze helpen me waar nodig en geven me de kans te ontdekken. Ook vragen ze me na de dag altijd hoe het was en hoe het contact met de andere collega's ging. Mijn stagebegeleider zegt altijd dat als er iets is ik het tegen haar kan zeggen of dat nou met stage te maken heeft of niet. 

Ze zijn hier wel strenger tegen de kinderen dan in Nederland maar ik vind niet dat ze TE streng zijn. Als een kind huilt om niks zeggen ze dat het moet stoppen met huilen omdat het anders een gewoonte gaat maken van huilen. Als er echt iets is waarom een kind huilt bijvoorbeeld iemand pakt iets af of het valt om zullen ze het troosten. Ik vind het goed dat ze zo doen want dan worden de kinderen niet beloond voor het huilen. Ze gaan heel leuk met de kinderen om en met elkaar. We hebben nu het thema jungle. We maken een boek met dieren uit de jungle. Op iedere bladzijde is een dier te zien die ze zelf gemaakt hebben en het leukste, ook nog kunnen voelen! Zo hebben we het nijlpaard bijvoorbeeld met zand gemaakt zodat deze ruw voelt, de olifant zijn we met shavingfoam over heen gegaan zodat het papier gekronkeld word, de papagaai heeft vleugels en de aap heeft een wollen vacht. Ik vind het super leuk om dit een hele leuke opdracht omdat je er zo veel met de kinderen mee kan doen zoals: vragen welk geluid het dier maken en welke kleur het is en ze laten voelen of het zacht of hard is ect. 

Er zijn wel een aantal bijzondere kinderen bij mij op stage. We hebben bijvoorbeeld een meisje die zichzelf pijn gaat doen als ze boos is. Ze gaat dan haar hoofd bijvoorbeeld tegen de grond slaan en aan haar haren trekken. Ook hebben we een kindje wat waarschijnlijk een vorm van autisme heeft en zich dus opvallend anders gedraagt dan de rest van de groep. Verder hebben we een baby die niet stopt met huilen. Als je haar op schoot neemt of haar negeert of met haar gaat spelen of wat dan ook ze blijft huilen zonder tranen. Dit soort kinderen zijn lastiger om mee om te gaan maar leer je ook veel van. 

Zo zie je maar hoe groot het verschil per opvang kan zijn als je kijkt naar de opvang waar Fleur en Lindi stage lopen. Ik ben erg blij met mijn stage plek en heb nu even niks meer te vertellen.

Liefs,

Loïs