Begin van het avontuur op stage!

10 januari 2018 - Msida, Malta

Geschreven door: Iris Brouwers

Vandaag was dan de dag, mijn eerste stagedag op een Maltese school, de wekker ging al op 06:00. Ik stond op met een slaperig en zenuwachtig gevoel. Zou ik wel op tijd aankomen met het openbaar vervoer, wat gaan mijn taken zijn, kan ik de weg wel vinden? Allemaal vragen die rondspoken door mijn hoofd. Ik maak me klaar voor de dag en ga om 06:45 de deur uit en loop  naar de bushalte. Ik kom verbazingwekkend genoeg goed aan op mijn stage, ik ben niet een keer verkeerd gelopen of de verkeerde halte uitgestapt. Dat is weer mooi meegenomen denk ik als ik  naar mijn stageschool loop, met een prachtig uitzicht overigens en ik doe van binnen stiekem een geluksdansje. Eenmaal aangekomen op de school is het even zoeken naar het goede gebouw, wat is het hier gigantisch groot! Als ik de goede persoon heb gevonden lopen we samen naar het gebouw voor primary school. Waar ik ondertussen ben achtergekomen is dat de school voor de leeftijd van 5 tot en met 16 is, primary school is voor kinderen van 5 t/m 11/12 en secundary school is voor de kinderen van 11/12 t/m 16. Ook ben ik er achter gekomen dat dit een school is van de kerk, dat wil zeggen dat dit een school is voor alleen maar jongens en er wordt minimaal drie keer gebeden. Er word me verteld dat ik mag rouleren van klas en ik heb voor mezelf besloten dat ik in ieder geval deze week bij groep 1.1 stage loop. De leeftijd in de klas is 5/6. Hoe het hier werkt met de groepen en leeftijden moet ik nog achter komen, ik heb besloten dat ik dat morgen ga vragen. Ik kom de klas binnen en ik word overvallen door chaos, kinderen die overal lopen en een docent die naar de kinderen schreeuwt dat ze hun spullen moeten opruimen. Ook ben ik heel erg verbaasd dat de docenten ontzettend laat komt binnen lopen, sommige komen pas binnen als de school net hoort te beginnen. Ik wordt voorgesteld door de docent en installeer me op een vrije plaats bij de kinderen aan tafel. Er wordt geschreeuwd dat de  jongens in de rij moeten gaan staan, want we hebben een bijeenkomst met heel primary school in de kapel. Eenmaal aangekomen in de kapel wordt er een katholiek praatje gehouden door een van de schoolhoofden. Daarna lopen we terug naar de klas en begint de dag. Wat me opvalt is dat er geen duidelijke planning is, alles zeer onduidelijk wordt aangegeven voor de kinderen en dat de kinderen ontiegelijk slim zijn in vergelijking met de kinderen in Nederland. Zo spreken ze Maltees en Engels, kunnen al lezen, en kunnen sommige al rekenen tot en met 20. Ook zijn we met drie (!) docenten in de klas, een iemand voor een kind met een lichamelijke handicap, een docent voor een kind met ADHD en de hoofd-docent, die alle lessen geeft. Ook hier ga ik morgen meer over vragen, want ik ben heel nieuwsgierig. Waar ik me ook niet  goed op had voorbereid is op hoe gelovig ze zijn, zo hadden we vandaag een gastles van drie mensen uit Engeland. Ik vond dit best wel heftig en niets voor mij, maar het is ontzettend leuk om te zien hoe anders het hier is. Ook praten de docenten en kinderen ontzettend veel Maltees en daar versta ik natuurlijk helemaal niks van. Dit is best lastig, want je maakt zo minder goed contact met de docenten en de kinderen.

Dat was het dan weer voor vandaag haha, tot de volgende blogpost!

Liefs, Iris

Foto’s

4 Reacties

  1. M van Calker:
    10 januari 2018
    Ja, dat is wel even anders dan hier he? Wel gecompliceerd met al die schreeuwende kids. Dus alleen jongens! Het is een prachtig land maar het lijkt wel of ze leven in de middeleeuwen! Ik heb maar een kaars voor jullie opgestoken, heb jij in ieder geval wel nodig! Nu maar hopen dat het weekend prachtig wordt, kunnen jullie er even op uit! Sterkte en liefs van Michaels Oma.🌴🙋🏻💋
  2. Angela Maas:
    10 januari 2018
    Wat een bijzondere ervaring, Iris! Wat zijn die kinderen al ver in hun ontwikkeling! Ik ben wel benieuwd hoe groot de groep is.
    Heel veel plezier nog, geniet van alle nieuwe indrukken. Leuk om jullie verslagen te lezen. Groetjes, Angela
  3. Maria brouwers:
    11 januari 2018
    Hoi Iris,
    Overweldigend zeg, zo'n ervaring. Een hele andere benadering van leerlingen, dan in Nederland. Vooral dat geschreeuw tegen kinderen zal wel even wennen zijn. En dan ook nog het geloof, dat blijkbaar een grote plek in het onderwijs inneemt. Ik zou zeggen: neem alle indrukken op, stel vragen en kijk onbevooroordeeld naar wat er allemaal gebeurt! Veel succes Iris! Groetjes van Maria
  4. Iris:
    12 januari 2018
    Hoi allemaal,
    Bedankt voor de lieve reacties!
    Groetjes Iris