Aan al het moois komt een einde.

Geschreven door: Iris Brouwers

De vijf weken zijn voorbij gevlogen! Donderdag hadden we onze laatste stage dag. Ik ga alle kinderen missen, wat waren dat een schatten. Ik werd aan het einde van de dag besprongen door alle kinderen die nog een laatste knuffel wouden. Ik heb vaak “i’m going to miss you miss Iris!” gehoord. Na afscheid te hebben genomen van mijn collega’s was het tijd om The Archbishop’s Seminary achter me te laten. Vrijdag was het tijd om alles nog even schoon te maken in ons appartement en om onze koffers te pakken. De nacht van vrijdag op zaterdag moesten we al om 03:15 (!) opstaan om daarna om 04:30 in de taxi te stappen en naar het vliegveld te rijden. Het weer in Malta was verschrikkelijk toen we weg moesten, het regende zo hard dat de straten wel rivieren leken. We kwamen met zon en gingen terug naar Nederland met regen. Wat een gek idee dat je binnen een paar uur vliegen in een ander land kan zijn. En wij waren weer in het koude, maar mooie Nederland! Ik werd opgewacht door mijn lieve ouders en vriend. Eenmaal thuis aangekomen werd in nog eens opgewacht met een warm welkom van Olaf, de hond. Het voelt fijn om weer thuis te zijn, het voelt fijn om iedereen om je heen te verstaan, de mensen die je lief hebt om je een te hebben en bussen te hebben die op komen dagen.

Het waren vijf leerzame weken, in een andere cultuur met andere normen en waarden. Ik heb op mijn stage ontzettend veel geleerd en meegemaakt. Wat ik mee ga nemen naar Nederland is dat ik me nu meer bewust ben van hoe belangrijk het is om pedagogisch verantwoord te handelen en te reageren naar een kind toe. Ik ga daar vanaf nu nog bewuster mee om. Ook ga ik op mijn stage in Nederland nu nog meer genieten van de kleuters, die nog lekker kleuter kunnen zijn! 

Malta je was ontzettend leerzaam en mooi. Tot de volgende keer! 

Liefs,
Iris.